Zwangerschapsklachten

Je baarmoeder hangt met banden aan je bekken. Samen met de bekkenbodemspieren zorgen ze dat de baarmoeder op de plaats blijft hangen en niet verzakt. Wanneer je baarmoeder gaat groeien komt er meer rek op deze banden te staan. Door het meerekken van de banden kun je soms een stekend gevoel in de zijkant van je buik richting je liezen of in je onderrug krijgen. De steken kunnen pijnlijk zijn maar zijn niet gevaarlijk. Een warme kruik kan helpen.

Ter voorbereiding op de bevalling treedt er verweking op van het kraakbeen in het bekkengewricht. Hierdoor ontstaat er meer ruimte in het bekken tijdens de geboorte. Door de verweking kan het bekken gevoeliger worden. Doordat het bekken door de groeiende baarmoeder wordt belast geeft dit soms een zeurende pijn voelen bij het schaambeen, de onderrug en het stuitje. Probeer rustig aan te doen, om het bekken en de rug zo min mogelijk te belasten. Til niet te zwaar en als je iets moet tillen, ga dan eerst door de knieën. Draag geen hoge hakken, sta goed op twee benen en doe je benen niet over elkaar bij het zitten. Draai als je uit bed komt eerst op de zij, en druk jezelf daarna zijwaarts omhoog. Heb je erg veel klachten van bekken en/ of rug dan kan de mensendieck of fysiotherapie soms helpen. Dit kun je met jouw verloskundige bespreken.

Tijdens de zwangerschap zijn je slijmvliezen extra doorbloed en worden er meer kleine vaatjes gevormd (haarvaatjes). Deze vaatjes zijn gevoelig voor aanraking en druk en kunnen dan sneller gaan bloeden. Hierdoor kun je bijvoorbeeld last krijgen van bloedneuzen of bloedend tandvlees bij het tandenpoetsen. Ook in je vagina worden meer haarvaatjes gevormd. Als je druk bent geweest of hebt gevreeën, kan er zo’n vaatje knappen en kun je wat bloedverlies krijgen. Bij één op de vijf zwangere vrouwen komt in de eerste drie maanden bloedverlies voor. Vaak is het onschuldig en houdt het vanzelf weer op. Soms is het een teken van een beginnende miskraam. Dan zal het bloedverlies meer worden en gaat het gepaard met buikkrampen. Als je bloedverlies hebt, is het altijd goed om je verloskundige te bellen.

Door de zwangerschapshormonen verslappen spieren en bindweefsel in het lichaam. Ook de spier tussen slokdarm en maag verslapt, waardoor de maag niet goed meer afsluit. Hierdoor kan er maagzuur uit de maag terug in de slokdarm komen en dat geeft een vervelend branderig gevoel diep in de keel of in de maag. Ook doordat de baarmoeder aan het einde van de zwangerschap tegen de maag aandrukt, stroomt er nog makkelijker maagzuur terug en kan het de klachten verergeren. Als je last hebt van maagzuur, eet dan geen vette producten, en vermijdt prikkelende stoffen, zoals koffie, scherpe kruiden, citrusvruchten, koolzuurhoudende dranken. Een glas melk of een hapje gele vla (kamertemperatuur) kan soms wat verlichting geven. Daarnaast is het beter om meerdere kleine en lichtere maaltijden te nuttigen in plaats van drie grote maaltijden. Als je ‘s nachts last hebt van maagzuur kun je een extra kussen gebruiken om zo wat meer rechtop te slapen. Hierdoor stroomt het maagzuur minder makkelijk je slokdarm in. Als deze tips en aanpassingen niet werken en je houdt last van maagzuur, dan kan je gebruik maken van maagzuurremmers die geschikt zijn tijdens de zwangerschap. Bespreek dit wel met je verloskundige.

Tijdens de zwangerschap neemt de hoeveelheid bloed in je lichaam met 25% toe. Doordat er meer bloed is, moet het hart harder werken om al het bloed rond te pompen. Hierdoor heb je meer hartkloppingen per minuut. Door de verhoogde hartslag en de zwangerschapshormomen kan je soms het gevoel hebben dat je hart overslaat. Je hoeft je hier geen zorgen om te maken, dit is normaal. Door veranderingen van het ademcentrum hebben sommige zwangere vrouwen al vroeg in de zwangerschap last van kortademigheid. Later in de zwangerschap worden de longen een beetje weggedrukt door de groei van de baby. Hierdoor is de longinhoud verminderd waardoor kortademigheid sneller op kan treden.

Misselijkheid komt vaak in de eerste drie maanden van de zwangerschap voor. Het is een bekende klacht maar dit betekent niet dat elke zwangere vrouw er last van krijgt. De misselijkheid in de eerste drie maanden wordt veroorzaakt door het zwangerschapshormoom HCG. Dit hormoon komt van de placenta en zorgt ervoor dat de zwangerschap in stand blijft. Meestal verdwijnt de misselijkheid na de 13e week. Sommige vrouwen houden er de hele zwangerschap last van. Als je last hebt van ochtendmisselijkheid kan het helpen om voordat je uit bed stapt al iets lichts als een cracker of beschuitje te eten. Pas op met vet- en pittig eten. Dit kan de misselijkheid erger maken. Daarnaast is het beter om over de dag kleine beetjes te eten in plaats van drie keer per dag een grote maaltijd. Door steeds kleine beetjes te eten blijft je maag gevuld waardoor je minder snel misselijk wordt. Thee van verse gember of ginger ale kan ook helpen tegen de misselijkheid. Als je echt heel misselijk blijft en niets helpt, kun je ook acupunctuur proberen om de misselijkheid te verminderen. Gelukkig heeft je lichaam voldoende reserves om de baby normaal te laten groeien. Als je moet overgeven of weinig eetlust hebt, hoef je je daar geen zorgen over te maken. Als je veel moet overgeven is het belangrijk dat je goed blijft drinken zodat je niet uitgedroogd raakt. Bij twijfel of zorgen kun je altijd contact op nemen met je verloskundige.

Tijdens de zwangerschap werken je darmen wat trager. Dit komt door het hormoon progesteron. Hierdoor doet voedsel er langer over om de darmen te passeren en daardoor wordt meer vocht ontrokken. Dit kan obstipatie, oftewel verstopping, veroorzaken. Door voldoende te drinken (minimaal 1,5-2 liter per dag), vezelrijk te eten (bruin brood, groente en fruit) en voor voldoende lichaamsbeweging te zorgen, houdt je de darmen soepel en actief.

Vaak plassen komt regelmatig voor tijdens de zwangerschap. Dit komt door de druk van de baarmoeder op de blaas en door hormonale veranderingen. Aan het eind van de zwangerschap drukt het hoofdje van de baby op de blaas waardoor je ook vaker moet plassen. Als je last hebt van frequent, branderig en pijnlijk plassen, kan dit een teken zijn dat je een blaasontsteking hebt. Geef dit altijd aan bij je verloskundige. Zwangere vrouwen zijn gevoeliger voor het krijgen van een blaasontsteking. Je hoeft overigens niet altijd deze klachten te hebben, het kan ook een zeurende onderbuikpijn zijn, veel harde buiken of alleen een verandering in frequentie van plassen. Als je twijfelt, kun je contact opnemen met je verloskundige. Als je verloskundige ook aan een blaasontsteking denkt, zal ze je adviseren je urine te controleren bij de huisarts. Wanneer uit onderzoek blijkt dat je een blaasonsteking hebt, krijg je antibiotica die je mag gebruiken tijdens de zwangerschap. Het is belangrijk om de kuur dan helemaal af te maken.

Door de verhoogde doorbloeding van de vagina, toename van slijmproducerende cellen en zwangerschapshormonen kun je meer vaginale afscheiding krijgen. Aan het eind van de zwangerschap kan het zelfs waterdunne afscheiding zijn. Dit is een normaal verschijnsel. Als de afscheiding ruikt, jeukt of geelgroen van kleur is, is het goed om contact met je huisarts op te nemen. Het kan dan een schimmelinfectie zijn, ook wel candida- infectie genoemd. Candida is een schimmel die bijna iedereen bij zich heeft. Je merkt er meestal niets van. Maar als je ziek bent, medicijnen slikt of zwanger bent, kan de balans in je vagina verstoord zijn waardoor je gevoeliger wordt voor een schimmelinfectie. Een candida- infectie is niet gevaarlijk voor de baby of voor jezelf maar door de klachten die je ervan kan krijgen, is het wel vaak vervelend. Als je een schimmelinfectie hebt is het belangrijk om deze te behandelen. De huisarts kan medicatie voorschrijven die de infectie bestrijdt. Als je last hebt van een schimmelinfectie, is het belangrijk dat het voor de bevalling behandeld is. Als het niet behandeld is komt het kindje tijdende de geboorte langs de schimmel in je vagina waardoor het de candida in zijn of haar lichaampje kan krijgen. Je kindje kan daar last van krijgen aan de billen of aan het mondje. Dit wordt ook wel ‘Spruw’ genoemd. Spruw is niet gevaarlijk, maar wel vervelend. Als je kindje spruw heeft in het mondje, kun jij dit ook aan je tepels krijgen. Dat kan pijnlijk zijn en problemen bij de borstvoeding geven. Een candida- infectie kun je niet voorkomen maar je kan er wel voor zorgen dat je minder kans hebt om candida te krijgen door je vagina en de huid daarom heen alleen met water te wassen en geen zeep te gebruiken. Gebruik geen inlegkruisjes en draag katoenen onderbroeken. Was ondergoed en handdoeken op 90°C.

Vooral in de eerste drie maanden van je zwangerschap kun je erg moe zijn. Er gebeurt in deze periode veel in je lichaam. Dit is de periode waarin alle organen worden aangelegd en je kindje zich ontwikkeld van embryo tot foetus. Ook de toename van hormonen in je lijf spelen een grote rol en zorgen voor vermoeidheid. Geef toe aan deze vermoeidheid en neem wat extra rust.

Veel zwangeren voelen zich energieker en fitter na de eerste drie maanden. Aan het einde van de zwangerschap is je lichaam veel zwaarder en kan je meer behoefte krijgen aan rust. Soms slaap je minder goed in de nacht. Het is dan aan te raden om overdag een uurtje bij te slapen.